Vandaag waren we nog wat trager dan gisteren. Tot aan het ontbijt ging het gelijk op maar daarna stortte het in, zeg maar. Dat kwam eigenlijk omdat we niet zo goed wisten wat nog te doen, deze laatste Los Angeles. Uiteindelijk besloten we, omdat het gisteren toch wel erg relaxt was, om nog maar een keer naar het strand te rijden...Malibu beach werd de bestemming...
Het verkeer is hier rondom deze stad een grote puinhoop, waar je ook heen rijdt je staat altijd wel ergens in een file.
Dus na een ruime poos rijden, gaf de TomTom nog steeds 1 uur rijden aan en dat terwijl voor onze neus de afslag Santa Monica was. Dus knipperlicht aan en op naar Santa Monica beach.
Dat hadden meer mensen bedacht. Pfff wat een verkeer, maar uiteindelijk kwam het einde van de straat in zicht ( met daarachter de zee, zo wisten wij...)
Met nog een blok of 3 lopen voor ons zagen we een public parking en omdat we nu toch maar stil stonden besloten we daar te parkeren.
Ik had vanmorgen het bijzonder goede idee (not, bleek achteraf) om de grote koelbox mee te nemen. Eigenlijk om daar de kleding en handdoeken in te doen. Maar Antoine besloot hem gewoon als reuze koelkast te gebruiken waardoor we nu met een enorme koelbox én een rugtas moesten sjouwen.
Maar goed, een aantal blokken verder gesjouwd kwam het einde in zicht. We moesten nog een vierbaansweg oversteken ( met stoplicht hoor) en daarachter zag je een railing met struiken en de zee lag dus wat lager want je zag ook het begin van een trap.
Na het oversteken van de vierbaansweg kwam de echte verassing...
Als je de trap af liep stond je niet op het strand, nee...
Er lag nog een zesbaansweg en een huizenblok én een héél lang strand tussen...
Na ongeveer 100 meter door de woestijn geploeterd te hebben waren we dan op plek van bestemming. En waar gisteren de zee koud was ( was ie hier natuurlijk ook) voelde deze nu aan als een heerlijke verkoeling. En na ongeveer 20 meter zand ploeteren had ik al besloten dat heel Santa Monica ondersteboven kon gaan liggen maar dat ik het vertikte om deze weg straks terug te lopen. Wat een ellende.
Maar goed nu eerst even nog genieten
Op de achtergrond de beroemde pier van Santa Monica
Omstreeks 14.30 u. was het tijd voor de lunch die we van thuis ( lees: de buren) hadden mee genomen.
Daarna gingen de meiden weer richting zee.
Een van hun hobby's is...kipfiletje spelen...
Jezelf paneren met zand...
En ik vermaakte me ook prima met het beoefenen van mijn hobby...
Een spannend boek van Jeffrey Deaver, erg leuk!
Omstreeks 17.00 u. moesten we gaan want Antoine had tot 17.30 u betaald. We zijn met zijn allen naar de parkeerplaats geklost en daar hebben we afscheid genomen van de dappere Antoine die de trap en het verkeer ging trotseren...
En het is gelukt, want ik zit dit nu te typen, dus hij heeft ons weer gevonden...
En hij was gelukkig helemaal niet chagrijnig geworden van het verkeer...
We zaten net opmde snelweg toen er naast de snelweg een Sears opdook. En aangezien ik intens gelukkig ben met mijn nieuwe pyjama en er graag een op voorraad zou willen ( jaja, ik ben net papa...) zijn we de snelweg weer af gegaan. Als ik moet schatten dan lag de Sears op 5 minuten rijden van ons vandaan (3 kilometer) maar vanwege het drukke verkeer, een omleiding en tig straten verboden links af te slaan hebben we er ruim een half uur over gedaan. Nou dat kwam het humeur echt ten goede....
Nog een leuke zonnebril gekocht...
Nee joh gekkie, niet deze...
En voor Antoine een nieuwe Levi's portemonnee. Maar geen pyjama want die ik zocht hadden ze hier jammer genoeg niet. Inmiddels was het 19.50 u. geworden door al het gedoe en hadden we weer honger ( jaja, alweer)
De meiden wilden graag naar McDonalds, bleeeegh. Ik vind daar echt helemaal niets aan. Maar we konden zo snel niets anders vinden en toen zagen we het licht....
Dusss....
Het is wel grappig om te zien dat "alles groter is in Amerika" behalve de frietbakjes van een happy meal
De bovenste is dezelfde maat als in Nederland.
Nou na dit culinaire hoogstandje zijn we weer naar het hotel gereden waar we gepakt en bezakt bij onze kamer aan kwamen. Waar onze sleutel niet meer bleek te werken...
Maar dat was snel verholpen en daarna konden we toch naar binnen, douchen, bloggen en naar bed.
Tot de volgende keer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten